Drodzy Nauczyciele, Uczniowie i Rodzice!

„Na świadectwach wzbici w radość odlecieli uczniowie (…)” – pisał onegdaj Julian Przyboś w wierszu „Lipiec”. A piszący te słowa dobrze pamięta z lat swego dzieciństwa / młodości frazy z chwalących wakacje piosenek: „(…) niech żyją wakacje, niech żyje pole, las i słońce, i woda, i wakacyjny czas (…)” oraz „(…) lato, lato, lato czeka, razem z latem czeka rzeka, razem z rzeką czeka las, a tam ciągle nie ma nas (…) już za parę dni, za dni parę, wezmę plecak swój i gitarę, pożegnania kilka słów, Pitagoras bywaj zdrów, do widzenia wam canto cantare (…)!” I nieważne, czy przed wojną czy też po niej, 70, 50 czy 20 lat temu, oczekiwanie wakacji, tych najbardziej zasłużonych po trudnym roku, było tak ważne, tak istotne w życiu szkolnej społeczności (nie tylko uczniów przecież), że stało się wręcz ważnym toposem kulturowym.

I, nie wymądrzając się dłużej, wszak to już wakacje, życzę Wszystkim „Siódemkowiczom”, tym młodym i nieco młodszym, wspaniałych i udanych wakacji: na Seszelach, w Dolomitach, nad Bałtykiem i w Tatrach tudzież we wszystkich górach i nad wszystkimi morzami, a także za górami, za lasami i siedmioma rzekami i w ukochanym Wrocławiu, pięknych dni spędzonych w zgodzie z ludźmi i z naturą! Niech każdy przeżyty przez Was dzień zasłuży na uwiecznienie w poezji i w piosence i zostanie w Waszej pamięci na kolejny rok szkolny!

Leszek Duszyński