9. grudnia w sali 308 klasy II D oraz II F spotkały się ze świadkiem historii, panią Zofią Daniszewską – Sybiraczką i Afrykanką.                                                                 

Pani Zofia, będąc dzieckiem, na zesłaniu w ZSRR spędziła 3 lata. Był to czas ciężki i smutny. Zmarła wtedy z głodu i wycieńczenia jej siostra, mama była tak chora, że musiała oddać ją do sierocińca.

W 1942 roku dało się pani Zofii wyjechać z Armią generała Andersa do Persji, Indii, a następnie do Afryki. Jako jedno z wielu dzieci polskiego sierocińca ostatecznie trafiła do Ugandy a następnie Kenii, gdzie spędziła 5 lat.

Pani Zofia podczas lekcji wspominała dużo o Kenii, był to jedyny okres, który nie kojarzy jej się z ciągłym głodem. Określiła ten rozdział swojego życia jako bardzo ciepły i szczęśliwy pomimo częstych zachorowań na malarię i inne groźne choroby.

„Na zesłaniu z głodu zmarła moja siostra, pod Ankarą poległ jeden z braci, natomiast pozostali dwaj bracia z tatą czekali na mnie i mamę w kraju w 1947 roku” - wspominała.

Pani Zofia pomimo wielu traumatycznych przeżyć, o których po wojnie długo nie mogła mówić pozostała osobą bardzo życzliwą i ciepłą.

Spotkanie z Nią było prawdziwą lekcją historii.